رویکرد فمینیستی به تاریخ هنر به اندیشه ای استناد میکنه که بر پایه اون، جنس در فهم آفرینش و محتوا و تکامل هنر، عنصری پایه ای به حساب میاد. مورخان فمینیست هنر مثل اونهایی که از مارکسیسم تاثیر گرفته بودن، با شکل گرایی مخالف بودن چون از دید اونها، آثار هنری و خود هنرمندان، زمینه ی فرهنگی روزگار خودشون رو بازتاب میدادن. بر پایه ی بینش فمینیستی، هنر و هنرمند رو نمیشه جدا از اون زمینه درک کرد. چالش فمینیستی دو گانه است: از یک طرف شیوه های مورد تبعیض واقع شدن زنان ، هم در مقام هنرمند و هم در مقام موضوع هنر در نظر گرفته میشه و از طرف دیگه، مورخان فمینیست هنر در فاش کردن آگاهی ها در مورد سهم مشارکت زنان ، هم در مقام هنرمند و هم در مقام پشتیبان، عامل های موثری بودن .
فمینیست ها نشون میدن که مردها کلن دستیابی بیشتری به امکانات تعلیم و تربیت هنری داشتن و رسمن تصویر زنان برهنه از روی مدل، برای زنان نقاش ناپسند شمرده میشده. علاوه بر اینها، زنان؛ گذشته از چند استثنا ، از دانشگاه هایی که از سده ی شانزدهم در اروپا بنیانگذاری شدن به دور نگه داشته میشدن و بحث فمینیست ها اینه که زنان همیشه در یک نور پردازی منفعل یا منفی نقاشی شدن که گزینش مضمون های معین ادبی و شمایل نگاشتی بر اون تاکید گذاشته میشده.
بازار هنر «آرمُری» امسال توجه ویژه‌ای به هنر دست‌کم‌گرفته‌شده‌ی مدرنیست‌های زن و هنر معاصر چین داشته‌است. آرمری نشان روشنی‌ست از دست‌درازی‌های بازار به آکادمی و این‌که چگونه کوشش‌های سطحی برای بازتعریف تاریخ هنر در چارچوب‌های مالی محض صورت می‌گیرد.
حسین ایالتی
در طولان زمان، کارهای هنری زیادی خلق شده است. غبار زمان اما فقط بر روی تعداد انگشت‌شماری ننشسته و تنها چند اثر بر محدودیت‌های فرهنگی چیره شده‌اند تا بتوانند جای پای خود را برای همیشه در تاریخ هنر ثبت کنند.
به گزارش فرادید، آثاری هنری ارزشمند همواره از جایگاه والایی در جوامع انسانی برخوردار بوده است. به گونه‌ای که این آثار تحت تدابیر شدید امنیتی در بزرگ‌ترین موزه‌های جهان نگهداری می‌شوند. در ادامه 20 اثر مشهور نقاشی در تاریخ را می‌بینید.
